Tworzenie bogactwa w wieku 30 lat: co uważa się za „klasę wyższą”?
Zaskoczeni trzydziestką, często zadajemy sobie wiele ważnych pytań: kariera, posiadanie domu, nawet ten fajny blender. Jednak ciągle pojawia się jedno pytanie, które dotyczy pieniędzy: jak nasze finanse wypadają na tle innych? Konkretnie: co trzeba zrobić, aby w wieku 30 lat zostać uznanym za „klasę wyższą”?
Odpowiedź dotyczy wartości netto. Jest to wartość aktywów (takich jak domy, inwestycje, oszczędności na emeryturę) pomniejszona o wszelkie istniejące długi. Ekspert finansowy Michael Foguth, założyciel i prezes Foguth Financial Group, wyjaśnia, że osiągnięcie statusu „klasy wyższej” w wieku 30 lat zazwyczaj wymaga posiadania majątku netto w wysokości od 500 000 do 750 000 dolarów.
Przedział ten jest znacznie wyższy niż średni majątek netto osób po trzydziestce, który oscyluje wokół 150 000 dolarów lub mniej.
Ale nie chodzi tylko o osiągnięcie określonej liczby. Dla Voguta prawdziwy status „klasy wyższej” nie polega po prostu na gromadzeniu bogactwa; chodzi o jak to jest zarządzane. Osoby należące do tej kategorii przedkładają inwestycje nad wydatki impulsywne, utrzymują wydatki mieszkaniowe na stosunkowo skromnym poziomie w porównaniu z dochodami i aktywnie chronią swój majątek poprzez ubezpieczenie i planowanie majątku.
„Nie skupiają się na tym, żeby wyglądać na bogatych” – mówi Fogut. „Ich celem jest długoterminowa stabilność finansowa i wzrost”.
Chociaż osiągnięcie statusu „klasy wyższej” może wydawać się zniechęcające, istnieją kluczowe nawyki tych, którzy pragną zabezpieczyć bogactwo klasy średniej. Życie w granicach swoich możliwości, automatyczne gromadzenie oszczędności i radzenie sobie z wysoko oprocentowanym zadłużeniem mają kluczowe znaczenie w tej dekadzie, która charakteryzuje się dużymi wydatkami, takimi jak mieszkanie, opieka nad dziećmi i pożyczki studenckie.
Fogut podkreśla: „W klasie wyższej nie chodzi o dzisiejsze dochody; chodzi o siłę finansową, którą tworzysz na jutro”.
